Zespół TOP-ONE powstał wiosną 1986 r.
Założycielem i twórcą nazwy, był
Paweł Kucharski, wokalista i front men (wcześniej również, jako gitarzysta), a nazwa ta została zapożyczona z napisu na bluzie, jaką miał Paweł na sobie na jednej z prób.
Wówczas został uformowany skład, do którego weszli również: Sylwester Raciborski – ówczesny wokalista zespołu, Mariusz Lubowiecki – instrumentalista klawiszowy, Robert Kostrzębski – basowy instrumentalista klawiszowy i Maciej Jamroz – perkusja, później także manager zespołu.
Pierwsze dwa lata działalności, to tułaczka pomiędzy różnymi Domami Kultury w których zespół odbywał swoje próby.
W roku 1987 TOP-ONE na dobre zakotwiczył się w Zakładowym Domu Kultury „Ursus”
( obecnie pod nazwą „Arsus”) w warszawskim Ursusie. Wówczas to zaczęły powstawać pierwsze, profesjonalne utwory, które równocześnie zespół grywał na różnych konkursach muzycznych, przeważnie wygrywając je, lub zajmując czołowe pozycje wśród innych wykonawców.
W 1988 r., następują zmiany personalne w zespole. Dotychczasowego wokalistę Sylwestra Raciborskiego zajmuje gitarzysta i drugi wokalista Paweł Kucharski, a basistę klawiszowego Roberta Kostrzębskiego zastępuje Dariusz Królak. W tym roku też dochodzi do realizacji w prywatnym studio nagrań „Izabelin Studio” czterech, wybranych utworów ze sporego repertuaru: „Ciao Italia”, „Złudne Prawdy”, ”Kiedyś” i „Zwierzenia przyjaciela”.
Po wielokrotnych próbach zainteresowania swoimi produkcjami różnych osób z branży muzycznej w tym redaktorów muzycznych, zareagował tylko jeden z nich Bogdan Fabiański. To on w swojej cyklicznej audycji „Słuchajmy razem” w III Programie PR, zaprezentował utwór „Ciao Italia” (jeszcze wtedy w wersji anglojęzycznej). Wywołało to ogromny odzew ze strony słuchaczy i zainteresowanie zespołem na niewyobrażalną skalę. Zaowocowało to nawiązaniem współpracy z bardzo znanym autorem tekstów wielkich artystów polskiej estrady, Januszem Kondratowiczem. To on potem doprowadził do realizacji „Ciao Italia” i dalszych utworów zespołu w profesjonalnym studio S-4 w gmachu TVP. Rok 1989, to już oficjalne zaistnienie medialne zespołu TOP-ONE piosenką „Ciao Italia”, która wygrywa plebiscyt „Lata z Radiem” I programu PR, jako przebój lata ‘89.
W tym samym okresie szybko powstaje cały album „No Disco No.1” z dodatkowymi hitami między innymi takimi, jak „Wejdziemy na top”, „Puerto Rico” i „Fred Kruger”.
Sukces marketingowy osiąga niewyobrażalny wówczas, idący w setki tysięcy sprzedanych egzemplarzy kaset i płyt winylowych oraz CD, które ukazały się, jako pierwsze, polskie wydawnictwo na tym nośniku.
W chwilę po tym zespół odbył wielką trasę koncertową po całej Polsce i wówczas ZSRR, stając na estradzie u boku takich sław muzyki Disco, jak Savage, Ice Mc, Fred Ventura, Vanessa.
Po powrocie z trasy, TOP-ONE znów przystąpił do prac, tym razem nad kolejnym albumem „Poland Disco No2”. Tutaj, gościnnie pomógł przy aranżacjach i wniósł ogromny wkład przyszły klawiszowiec w zespole Dariusz Zwierzchowski. Przeboje „Biały miś”, „Miła moja”, „Santa Maria”, czy „Bliska moim myślom”, jeszcze bardzie podbijają serca odbiorców. Sukces sięgał zenitu, a sprzedane egzemplarze wszelkich nośników liczone były już w milionach sprzedanych egzemplarzy. Sukces ten przeniósł się również za ocean, trafiając do licznej polonii zagranicznej mieszkającej w USA, skutkiem czego było zaproszenie na dwumiesięczną trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych, a po powrocie do kraju niezliczone ilości koncertów w całej Polsce i co najważniejsze udział, jako gwiazda podczas Gali Muzyki Chodnikowej, która odbyła się w Sali Kongresowej a potem emitowana na antenie TVP.
Rok 1992, to kolejna zmiana personalna. Tym razem dotychczasowego klawiszowca
Mariusza Lubowieckiego, zajmuje dobrze znany już odbiorcom z aranżacji na „Poland Disco No2.”
Dariusz Zwierzchowski.
Powstaje album „Coraz wyżej”, a zespół osiąga szczyt popularności wchodząc na prawdziwy „Top” – ponad milion sprzedanych płyt (oficjalniych). To miedzy innymi występ na Festiwalu Opole ’92 i otrzymanie złotej płyty, to nagranie recitalu przez krakowską telewizję, a później kilkukrotne emisję na antenie TVP, to otrzymanie miana „Najpopularniejszego zespołu w polskich dyskotekach ’92 roku”. Prawie równocześnie powstaje album „Cios za cios”, który w zasadzie był autorską płytą Maćka Jamroza z muzyką wykonaną przez TOP-ONE, utrzymaną w klimatach Rap i Hip-Hop.
W 1993 r. jeden po drugim powstają albumy:
------------------------------------------------------------------------
„Wstań i walcz” oraz „Rock’n’Dance”
- na pierwszej wyróżniały się takie utwory, jak „Wstań i walcz” oraz „Śpiewam i gram”
- drugi album, to zestaw coverów w rytmie Dance/Disco znanych polskich rockowych
przebojów, takich, jak: „Mniej niż zero”, „Przeżyj to sam”, „Słodkiego, miłego życia”
i innych.
1994 r. – nowatorski pomysł z czarnoskórym raperem.
Powstaje płyta „Dzieci Europy” i w tym przypadku zespół wpadł na pomysł wprowadzenia egzotycznego elementu w postaci obecności na płycie ciemnoskórego rapera. W jego rolę wcielił się początkowo Frank Evans pochodzący z Ghany i to jego głos słychać na tej płycie, natomiast niedługo później jego miejsce zajął ŚP. „Calabash” (Daniel Osafo Oware), również pochodzący z Ghany, który jakby wszedł w skład w zespołu udzielając się głównie na koncertach.
1995 r., to kolejny, przełomowy moment w karierze TOP-ONE, ponieważ zarówno Paweł, jak i obydwaj Darkowie, jednogłośnie postanowili z różnych przyczyn rozstać się z Maćkiem zarówno w kwestii jego funkcji muzycznej w zespole, jak i managerskiej. Tak więc od tego roku TOP-ONE to już tylko, a może aż: Paweł Kucharski, Dariusz Zwierzchowski i Dariusz Królak. Na ten moment, równolegle z w/w wydarzeniami powstaje przewrotnie nazwany album : „Freedom”, na którym znalazły się między innymi utwory, do których powstały również wideoklipy – „Rejs dookoła życia (Wielki rejs)” i „Krew na piasku”.
Niestety z uwagi na zapadły w tym okresie krach w branży Disco/Disco Polo oraz brak dostępu do mediów, album ten przeszedł praktycznie bez echa.
Rok 1995, to rok w którym dla TOP-ONE żagle zwróciły się o 180 stopni i obfitował w niesamowite, dziwne i niespotykane dotąd dla zespołu wydarzenia.
– Kampania Prezydencka Aleksandra Kwaśniewskiego – „Ole! Olek”.
W jednym zdaniu: tyle złego, ile dobrego. Na początku kampanii wyborczej na Prezydenta RP w 1995 r. (L. Wałęsa kontra A. Kwaśniewski), zgłosił się Sztab Wyborczy A. Kwaśniewskiego do zespołu z propozycją stworzenia piosenki wiodącej – hitu, który miałby być swojego rodzaju „hymnem” wyborczym na potrzeby kampanii. Zadanie i wytyczne były proste - musiał to być hit i zawierać motto wyborcze A. Kwaśniewskiego pt. ”Wybierzmy przyszłość”. Zespół podjął się tego wyzwania, przyjmując całkowicie apolityczną postawę, jako, że dla nich cała polityka była całkowicie po za zasięgiem ich zainteresowań. Powód, dla którego zgodzili się był jeden – przewidywany wzrost upragnionej i utraconej w pewnym stopniu popularności. Udało się w 100 ,a może i w 150 %, choć nie do końca z korzyścią dla zespołu, bo wiadomo powszechnie, że było praktycznie tylu Polaków za, jak i przeciw. Nie mniej jednak warto tutaj nadmienić, że piosenka ta przyniosła A. Kwaśniewskiemu dodatkowe 19% głosów, a dane te pochodzą z samego Sztabu Wyborczego i były powszechnie podane do wiadomości.
„Disco Relax” – należy przy okazji poruszenia w/w tematu wspomnieć o roli tego programu w ponownym rozpropagowaniu TOP-ONE i piosenki „Ole! Olek”.
Program „Disco Relax” powstał w 1994 r. i szybko stał się kultowym programem nadawanym w każdy niedzielny poranek na antenie telewizji Polsat. Jego oglądalność ponoć przewyższała Dzienni Telewizyjny. W tymże programie w 1995 r. pojawił się więc i TOP-ONE właśnie z piosenką „Ole! Olek”. Szum wokół tego utworu przeszedł największe oczekiwania zespołu. Nie byli nawet świadomi tak do końca, co „narozrabiali”. Jeszcze na długo przed wyborami utwór szybko wskoczył na pierwszą pozycję listy Disco Relax i tak pozostał jeszcze przez ponad rok po wyborach. Dopiero po usilnych staraniach i prób samego zespołu kierowanych do producentów programu, pomału został on ściągnięty z anteny, ponieważ zespół nie wytrzymywał presji otoczenia związanej z tą piosenką.
Rok 1998 – Po prawie trzy letniej przerwie, po otrząśnięciu się z hałasu wokół piosenki „Ole! Olek” i zdjęcia całej otoczki, wyrażanej przez odbiorców nie zawsze pozytywnie, która krążyła wokół niej, zespół nagrywa kolejny album pt. „Ye,O!”, na której wyróżniał się utwór tytułowy, który w postaci wideoklipu, również trafił na listę „Disco Relax” i tam przez kilka tygodni zawindował na pierwszą pozycję, a wcześniej i potem zajmując tam wysokie miejsca. Tym razem niestety ówczesny wydawca Omega Music, jako jedyny do tej pory zdecydował się na wydanie tego albumu wyłącznie na kasetach magnetofonowych. Tak więc album „Ye, O!” w postaci CD nigdy się nie ukazał.
Będąc przy tej dacie, warto dodać, że panowie Paweł, Darek Z. i Darek K. postanowili założyć własną firmę wydawniczą „TOP-ONE – PRO DANCE”, werbując między innymi jeszcze wtedy raczkujący zespół, a dziś mega gwiazdę „D-Bomb”.
W tym samym czasie również zostaje nagrany teledysk do piosenki „Dziewczyna dżungli”, która miała stać się zapowiedzią nadchodzącego kolejnego albumu, ale niestety z różnych powodów nie ukazała się na żadnym katalogowym albumie, a jedynie na składankach różnego rodzaju. Utwór również znalazł się na liście przebojów „Disco Relax” i bardzo powędrował na szczyt, choć nie na długo.
W tym roku zespół również zagrał wielki i bardzo ważny koncert w Atenach u boku takich sław polskiej estrady, jak: Krzysztof Krawczyk, Halina Frąckowiak, Krystyna Prońko i inni.
Rok 1999 – Nadszedł czas na pewne podsumowanie sporego już dorobku i tak powstał pomysł stworzenia płyty zawierającej najlepsze utwory i największe hity z okresu od 1989 do 1999. Powstaje więc album „The Best of 1998-1999”, a na nim w zupełnie nowych aranżacjach między innymi takie utwory, jak legendarna już „Ciao Italia”, „Wejdziemy na top”, „Śpiewam i gram”, „Kiedyś” i inne, oraz zupełnie nowy utwór „Ola! Lata czas” do którego został też nakręcony wideoklip:
On również trafił na playlistę „Disco Relax” i również, jak poprzednie teledyski zajmował wysokie notowania.
Ciekawostką jest też to, że w tym roku w czerwcu zespół został zaproszony na tournée po Australii, gdzie zagrali koncerty w największych salach dla tamtejszej polonii w miastach Perth, Adelaida, Melbourne i Sydney.
Rok 2000 – Kolejna płyta i kolejne zmiany personalne. Powstaje album „Białe misie i…!!!”, ale niestety już bez jakiegokolwiek udziału Darka Królaka, który to pochłonięty w całości sprawami firmy „Pro Dance”, nie angażował się w najmniejszym stopniu w prace nad nową płytą, w związku z czym został automatycznie odsunięty od reszty zespołu. Pozostał więc tylko duet Paweł Kucharski i Darek Zwierzchowski. Ta płyta znów osiągnęła ogromny sukces komercyjny i wyglądało na to, że nasi odbiorcy właśnie na coś takiego czekali od lat. A na płycie w nowych aranżacjach znalazły się między innymi takie przeboje, jak: „Biały miś”, „Miła moja”, „Granica” itd., oraz jako ciekawostka covery utworów „Words – Don’t come easy” F.R. Davida, „Tarzan boy” wykonawcy Baltimora oraz „Nietykalni” grupy Papa Dance.
Do utworu „Miła moja” został nagrany również wideoklip, także prezentowany w programie „Disco Relax” i przez blisko rok utrzymywał pozycję nr 1 na liście przebojów.
Jako suplement do płyty „Białe misie i…!!!” pod koniec 2000 r. zespół nagrywa „Kolędy”, który ukazał się w postaci kasety przed Bożym Narodzeniem.
Rok 2001 – TOP-ONE nadal w duecie Paweł Kucharski i Dariusz Zwierzchowski nagrywają płytę „Lśnienie gwiazd” i do niej wideoklip do tytułowego utworu, tym razem ballady, który również znalazł się wysoko na liście programu Disco Relax i tak utrzymywał się przez długi czas.
W roku 2002 zespół wciąż jeszcze w duecie Paweł I Darek Z. decydują się na wydanie albumu „The Best – Oryginal Vol 1” reedycję największych i najbardziej znanych hitów autorskich w postaci 1:1 z płyt: „Kiedyś No 0.”, „Poland Disco No1.”, „Coraz wyżej” i dodanych utworów „Wiatr”, „Złoty krążek” „Lśnienie gwiazd” w wersji klubowej i jako zupełną nowość utwór „Made in Poland”.
Rok 2002, uważa się za datę totalnej zapaści nurtu Disco/Disco Polo i pozostanie w całkowitej niebytności medialnej przez wiele lat, a to głównie za sprawą zmiany polityki programowej TV Polsat i zniesienie z anteny wszelkich programów tej maści w tym wiodącego „Disco Relax” w, którym głównie można było zobaczyć TOP-ONE. Odbiło się to także na zespole, choć pomimo opisanej sytuacji, wciąż intensywnie koncertowali w tym również w Kanadzie i zdążyli nagrać jeszcze przed zamknięciem „Disco Relax” teledysk, który był remiksem wybranych utworów z całej płyty i wyemitowany jeszcze parę tygodni na antenie, osiągając niemałe zainteresowanie odbiorców. Potem nastała cisza…
2003 rok – Do zespołu oficjalnie dołącza
Emil Jeleń. Wcześniej od kilku lat współpracował z zespołem, pomagając w aranżacjach i kompozycjach już od płyty „Lśnienie gwiazd”. Jednakże przez kilka lat nie ukazuje się żadne wydawnictwo, pomimo aktywności zespołu i mozolnymi pracami nad nowym, autorskim materiałem, a w między czasie wzmożone ilości koncertów w tym także w USA.
W 2005 r. – TOP-ONE wraca do gry, po nawiązaniu współpracy z wytwórnią płytową Magic Records, gdzie na prestiżowej składance „Bravo Hits Lato 2005” ukazuje się utwór „A.B.C.D”, który był zapowiedzią nadchodzącego, nowego i autorskiego albumu.
Rok 2006, 31 marca, Magic Records wydaje na rynek najnowszą płytę TOP-ONE „Hello !”. Zawiera ona prawie same autorskie utwory z dodatkiem remiksów piosenek: „Biały miś 2006”, „Ciao Italia 2016” oraz coveru znanego utworu grupy Lady Pank
„Zostawcie Titanica”. Równolegle w tym okresie, można było zaobserwować wyraźne odradzanie się polskiej muzyki dyskotekowej, to też TOP-ONE idealnie „wstrzelił się” w odpowiedni moment. Choć media nadal praktycznie dla tego nurtu były niedostępne, to jednak z drobnymi wyjątkami można było zauważyć próby przemycania różnych wykonawców w tym i TOP-ONE. To też płyta została szeroko zauważona przez obiorców, ale bez tak powalającego skutku, jak pierwsze albumy. Niestety, żaden wideoklip do żadnego utworu z tej płyty decyzją wydawcy nie został zrealizowany. Prawdopodobnie z powodu trudności dotarcia do mediów, które były by skłonne zaprezentować go na swojej antenie, ponieważ prohibicja na polską muzykę taneczną w mediach wciąż jeszcze trwała.
Rok 2007 – TOP-ONE bierze udział w dwóch odcinkach ( nr879 i nr880) bardzo popularnego serialu w telewizji TVN: „Na Wspólnej”, gdzie odegrali rolę zespołu występującego na weselu jednych z głównych postaci filmu, wykonując piosenki „Hello !” i „Novella Blue”.
Rok 2011 – To rok obfity w różne wydarzenia zarówno w zespole, jak i na scenie tanecznej w Polsce. Przede wszystkim w TOP-ONE dochodzi do kolejnej zmiany personalnej i miejsce
Emila Jelenia zastępuje „człowiek orkiestra”
Robert Gołaszewski, który zaczął pełnić funkcję nie tylko klawiszowca mobilnego, ale również gitarzysty i wokalisty w chórkach. Wcześniej przy zespole, jako technik i realizator dźwięku na koncertach. Warto też dodać, że Robert, jako dziecko cyklicznie występował w programach TVP, jako jedna z głównych postaci w dziecięcym zespole
„Fasolki”.
Rok 2011, to data również bardzo ważna z uwagi na powstanie tematycznej i całodobowej stacji telewizyjnej „POLO TV” w, której szybko odnalazł swoje miejsce TOP-ONE. Tam też można było wreszcie zobaczyć wszelakie produkcje w ich wykonaniu.
W tamtym okresie zapanowała też swojego rodzaju rewolucja w materii marketingu muzycznego i wszelka sprzedaż, publikacja i promocja przeniosła się do wszechobecnego i powszechnie dostępnego internetu. Nikt już praktycznie nie wydawał płyt CD ,a wszelkie swoje produkcje w postaci audio i video umieszczał w sieci. Stąd też nastała powszechna cyfryzacja i mnóstwo kanałów poświęconych tej tematyce. TOP-ONE również poddał się tym procesom, a swoje nowe produkcje zaczął prezentować swoim odbiorcom za pośrednictwem swoich kanałów poprzez własną stronę www, Face Book’a, czy YouTube’a. Powstawały więc wciąż to nowe produkcje i teledyski do nich, lub utwory oprawione grafiką, takie, jak: „Biały miś” (official video 2016)„Kochaj mnie” (official video 2016), „Dziś uciekam” (official video 2016), „Niewinna, szalona” (official video 2017), „Bo żyje się tylko raz” (officjal video 2017), „Dziwna baśń” (official audio-grafika 2018) i „Baby West” (official audio-grafikav2019). Wszystkie wymienione produkcje dostępne na oficjalnym kanale YouTube zespołu TOP-ONE.
W okresie 2011 do 2019 zespół zagrał rekordową ilość koncertów, podobną, a może nawet większą, niż w latach swojej świetności 1989-1992, będąc w między czasie trzykrotnie na trasach koncertowych po USA, w Danii, Belgii, Szwecji i Niemczech.
Rok 2019, to wyjątkowa data w dziejach zespołu TOP-ONE. Przede wszystkim, to:
- Jubileusz 30-lecia pracy estradowej i uwieńczenie tego faktu wielkim koncertem podczas „Pożegnania Lata w Iłowie 2019”,
- podpisanie kontraktu managerskiego z Markiem Kwiecień, współpracownika Zenona Martyniuka z zespołu „Akcent”.
- zaplanowanie strategii marketingowej na rok 2020 na każdym polu w wymiarze podobnym z okresu lat świetności zespołu, czyli lata 1989-1992, choć panowie nie mają już po 20 lat, ale wciąż ogromną werwę i potencjał.
OBECNY SKŁAD ZESPOŁU TOP-ONE :
Paweł Kucharski – wokalista, front men, założyciel zespołu, kompozycje i aranżacje.
Dariusz Zwierzchowski – instrumenty klawiszowe, kompozycje i aranżacje.
Robert Gołaszewski - instrumenty klawiszowe, gitara, kompozycje i aranżacje.
